Mum Gibi Şiiri - Hülya Sevinç

Ruhunda derin yaralar,
Seni bir ömür oyalar,
Gözlerinden akan pınar,
Kurudu, yaşın kalmadı.

Kötü günde bir dost arar,
Her insandan medet umar,
Sonunda oldu dilin lâl,
Söyleyecek söz kalmadı.

Karanlıkta ışık arar,
Kaybolup da yolu sorar,
Gönül gözünü hep kapar,
Gözlerinde fer kalmadı.

Dağılır kara bulutlar,
Güneşin ardından bakar,
Gökyüzünden dökülen kar,
Eridi hükmü kalmadı.

Mum gibi hep eridikçe ,
Işık saçar gündüz gece,
Dertleri zevk edinince,
Kederden eser kalmadı.