Mum Damlalarindan Sizlayan Tümülüs

Bu yalnizligin kömürden gözleriydi
Eli ayagi gitmez tutmaz
Boynunda kazaya belaya birakilmisligin aziksiz heybesiz terki
Baglanmis renklerle zül kumasindan
Kar kadar soguk
Bütün siyahlarin beyazlastigi
Bir terzi isi, sökülen yamalarindan delirmis kudurmus ayaza
Bu kimsesizligin sabika dosyasi insanligin üzerine yikilmis dört diyariydi
Aguu buydaylarla kalbur altinda ölen sercelere konup ucarak
Kardan adamlardi kadinlar
Mum damlalarindan sizlayan kümülüslerce, soguk ve sönük
Cünkü orta direkte sönüp karardikca lambalar ve sokaklar
Aramizdan ayrilanlarla azalip kücülen hayata sürgün
Kardan adamlardan, entarisi tayyörü kann renginde cicekli
Dul kadinlarin
Erkeksi izdvaci dügün etti

Mart / 24