Çakallar Gömüldükçe Şiiri - Uğur Musab Ş ...

Kimi yüreğine gömmüş, Hristiyan haccını.
Müslümanlık kasvetiyle, taklitte amcasını
Oysa yoldaş sandıklarımız, bir bir hainlikte
Bu hainlikler, alınlarından okuna bilse,
Kuyuya taş at diye, mecliste deli aranır.
Sözüm ona, sular bulanmadan nasıl arınır?
Ulu-l Emre’ye, “saraydaki diktatör” diyenler
Diktatörün şeflik dönemini, nasıl görmezler?
O ağlayan timsah adam, hala gebermedi mi?
Belki de klonlandı, biten medet küspesi mi?
Darbelerden, nemalanma ümitleri kalmadı.
Siyasete, yeni piyonlar sürdüler olmadı.
Zindanlarda zincirlenmiş, kuduz köpeklerini
Halkın üstüne salmaktır, bu haçlı zihniyeti.
Kurtuluşu, faşist Amerika’da sanan körler
Amerika’nın, Arap baharını bir görseler
Zalimlerden, medet umma acizliği yapanlar,
Eski baş bakanından tutunda, eski bakanlar.
Türkiye’nin, yedi ülkeye de asker sürmesi.
Zalimlerin oyunu bozuldu, ondan ürmesi.
Çakallar dağlara gömüldükçe, gocunanlar
Dışarıdan daha gayretli, içeride kuduranlar.
Niyetler açık aramak, o İslam düşmanlığı.
Sandıklara gömüldükçe, hasiyet hastalığı
Zaman; içimizi gösteren en dürüst aynadır.
Tekerrür, faturayı değişmez ama aynıdır
2020