Adım nur’unu düşürmüş bir peygamber kadar fersiz şimdi.
Öyle ya, kaç kişi kaldı ki,
Romantizm beklerken sevgili,
Mumu, sigarının dumanını alsın diye eriten,
Kendi neslinin katili…
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta