Mutluluk, bazen en sessiz köşelerde, en beklenmedik anların içinde gizlenir. Hayatın telaşlı koşturmacasında kaybolurken, bir anda, bir gülümsemenin huzurunda yeniden keşfedilir. Çoğu zaman büyük olaylar veya çarpıcı anlar değildir mutluluğu getiren. Bazen sadece bir an durup, çevredeki her şeyi unutmak, derin bir nefes almak yeter.
Günler peş peşe gelir geçer, ama gerçek mutluluk öyle bir anda kendini gösterir ki, dünyadaki her şey anlamını yitirir. Bir bakış, bir dokunuş, sıcak bir kahve kokusu, esen hafif bir rüzgar… Hepsi içimizdeki karmaşayı dindiren küçük ama güçlü anlardır. Çünkü mutluluk, dışarıda arandığında değil, içimizde bulduğumuzda en derin haline kavuşur.
Sık sık mutluluğun peşine düşeriz, onu uzaklarda, elde edilemez bir yerde ararız. Ancak Mutluluk, hayatın en sıradan anlarında saklanır. Yorgun bir günün ardından, bir dostla paylaşılan sessizlikte ya da gün batımına dalıp gitmekte gizlidir. Sadelik, huzur ve varlığın kendisi, mutluluğun dokusunu oluşturur.
Mutluluğu yakalamak, onu kovalamaktan değil, ona teslim olmaktan geçer. Bazen bir gülüşün içtenliğinde, bazen kalbin derinlerinden gelen bir huzurda buluruz onu. Anların içindeki o derinliği fark edebilmek, varoluşun gerçek değerini hissetmektir. Çünkü mutluluk, dış dünyada değil, ruhun kendi içinde filizlenir.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta