Mülûk-i ‘Âlemün Ser-tâcı Sultân Ahmed-i ...

Mülûk-i ‘âlemün ser-tâcı sultân Ahmed-i gâzî
Ki gerd-i âstânı bâ’is-i zîb oldı şâhâna

O şâh-i şevket-âyîn-i cihânbân-i mu’azzam kim
Şeref virdi vücûdı hânedân-i âl-i ‘Osmâna

Hudâvend-i ‘adâlet-kîş ü şâhenşâh-i hayr-endîş
Ki mazhardur cemî’-i kârda tevfîk-i Yezdâna

‘Aceb tevfîk-i Hakdur kim vekîl-i mutlak olmışdur
O ‘âlî-bahta İbrâhîm paşa gibi ferzâne

Vezîr-i a’zam-i bî-misl ü dâmâd-i kerem-kârı
Ki zâtı mesned-ârâ-yi haşemdür ‘izz ü ‘irfâna

Zamânında açıldı her kesün ebvâb-i maksûdı
Kalem destinde miftâh oldı kufl-i genc-i ihsâna

Murâdı dâ’imâ ma’mûrî-i bünyân-i devletdür
Yapıldı himmetiyle çok bıkâ’ ü kasr ü kâşâne

Bu dergâh-i refî’ün şimdi bünyâdın idüp fermân
Güzel ta’mîr ü tecdîd oldı hakkâ kim mülûkâne

Cebeci kulların sultân-i dehrün eyledi tatyîb
Satarlarsa cebe şâyestedür emsâl ü akrâna

Ocak erbâbınun buldı güşâyiş bâb-i âmâli
Müsâdif düşdi dest-i iltifât-i sadr-i zî-şâna

Bakılsa vâkı’â muhtâc imiş tecdîde seyr eyle
Ne revnak virdi âmed-şudgeh-i şeh-râh-i dîvâna

Mutallâ şemseler zer felkeler gül-mîh-i rengînler
Virür haclet sipihr-i pür-nücûm ü mihr-i rahşâna

Açıldukça bu nev-bâb-i mu’allânun dü mısrâ’ı
Ola her demde müşkil münkeşif düstûr-i devrâna

Olup devlet-serây-i kadr ü şânı mürtefi’ dâ’im
Resîde ola ser-tâk-i bülend-eyvân-i keyvâna

Vücûdın Hak hatâlardan idüp mahfûz hemvâre
Melâz itsün der-i devlet-me’âbın kâm-cûyâna

İdüp teşmîr-i sâk-i ihtimâm inşâd-i târîhe
Kalem k'olmışdı ser-germ-i itâ’at emr ü fermâna

Görüp ârâyiş-i tecdîdini Sâmî didüm târîh
Mükellef bâb-i nevle buldı zîb el-hak Cebe-hâne

Sene 1142