eşkiyakoyakların ateşinde kaldı tabuların sürgünlediği şaibeli kimliğim
şimdi gözbebeğinin darağcına maphusluk bir efkarla devrilirim
göz çukurlarında gerillaca çarpıştığım koyakların yankısı hatırlamaz beni
saçların, yerkabuğundan fışkıran kardelençiçekleri kadar uzak
ve gözlerin, karanfillerin çiçeklendiği militan okyanuslar kadar ıslaktır
ah biryanım korkunççıbanlarla çürür öteyanım eşkıya yaralarda saklıdır…
bu şiir kanlanmış kasırganın korkunç uğultusundan çalıntıdır
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta