eşkiyakoyakların ateşinde kaldı tabuların sürgünlediği şaibeli kimliğim
şimdi gözbebeğinin darağcına maphusluk bir efkarla devrilirim
göz çukurlarında gerillaca çarpıştığım koyakların yankısı hatırlamaz beni
saçların, yerkabuğundan fışkıran kardelençiçekleri kadar uzak
ve gözlerin, karanfillerin çiçeklendiği militan okyanuslar kadar ıslaktır
ah biryanım korkunççıbanlarla çürür öteyanım eşkıya yaralarda saklıdır…
bu şiir kanlanmış kasırganın korkunç uğultusundan çalıntıdır
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta