Üstünde kumdan kale, altında ziftten nehir;
Can alıp can verdiler kale için sultanlar.
Ölümden kaçanları uzağa atar şehir;
Islanmış patiklerin içine düştü canlar.
Defnenin dallarında kanlanmış tomurcuklar;
Umutla, dalgalara yelkensiz açıldılar.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta