Kuru ve çarpık dalların üzerindeydi yaprak
Damarların bir gövdeden dağılan yüzünde
İnce ve sarkık çorak topraklara uzanarak
Savrulup rüzgarın sinesinde düşerdi yeryüzüne
Cılız kökleri sığınamazken dağın yamaçlarına
Kimi zaman tırtılların ağzında bir geviş
Bir söyleniş bu yüzlerindeki manasız bakışlara
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta