Mülk ve Mal Şiiri - Kazim Özdemir

Gönül sahibi olanlar, haksızlıklara ölmeden önce öldüler.
Sonbahar hazanı yaşayanlar, bahar özlemini içten çektiler.
Kışın kara bürünenler, baharın aşk şarabını zevkle içtiler.
Karanlıklar içinde yaşayanlar, aydınlığı kalbten özlediler.

Elindekinden memnun olmayan,onları kaybedince değeri bilir.
İskeletim kafes, ruhum kuş, o kuş kafesten uçmaya heveslenir.
Bu güzel ruh yemekle değil, ancak sevgiyle ve barışla beslenir.
Herkese kin, nefretle değil, sevgi, barışla gidildiği bilinir.

Ey gönül uyan artık, mademki bir güzele içtenlikle bağladın..
Gönlünü tüm çirkinliklere, pisliklere, kör edercesine kapat
Mademki sevgi, aşkı, ve barışı sonsuza kadar kalbine aldın.
Bütün nefret, kin. yalan, pislik ve çirkeflikleri ta uzaklara at..

Özgürlük, eşitlik, kardeşlik ve barış seninle hep birlikte kalsın..
Kin, savaş, kan dökmeyi, öc almayı tarihin çöplüklerine fırlat
Güzellik, erdemlik, adalet, aşk, merhamet ruhuna huşuyla aksın
Pislik, kavga, nefret, kin, adavet ve rezaleti deniz dibine at

İlim, bilgi, hoşgörü, birlik, beraberlik, kimseye zararı olmaz
Yanlış okutukan ilim kalbi karartır başka bir işe yaramaz.
Zalimde kalb ışığı, sevgiyi arama, kör gözde aydınlık olmaz.
Cahilin adaleti rezalettir kimseyi doğru yola çıkarmaz..

Zalim, cehalet hastalığından şifa dağıtır kimse şifa bulmaz.
Gönlünü sevgiye kapatanı hiç kimse onu kinden kurtaramaz..
Zalimden insanlık ve bilgi bekleme, onda bu meziyetler olmaz
Aşıkların ruhunda sevgi var, zalimlerde bu nitelik aranamaz

İki yüzlülere yanaşma gönül; ilmi, doğruluğu kaynağından al..
Dalaverelerden uzaklaş, hep iyi ve doğru ahlakın yanında kal..
Doğru ol, Ne yalan söyle, ne kandır, ne öldür, ne haram ye ne de çal.
Seni insanlık yoluna ancak bunlar götürür, işte sana mülk ve mal..

Almanya/ 23.12.2007 / 24.00