Muktedirlere Halk Mektubu

Peşinizden gittik bunca senedir,
Yorulduk ayakta duramıyoruz.
Gidişi şaşırdık hangi yönedir,
İnanın korkudan soramıyoruz.

Hep inandık size, rol de yapsanız.
Güzel, iyi dedik, kel de yapsanız.
Aya dört şeritli yol da yapsanız,
Bizler çıkar yolu göremiyoruz.

Pandemi bir yandan, döviz bir yandan,
Bizleri korkuttu, bıktırdı candan.
Dünler, günler yitti, koptuk zamandan,
Umutlu yarına varamıyoruz.

Ekmek kuyruğunda sıramız görün,
Pullara dönmüştür paramız görün.
Derde deva ister yaramız görün,
Yarayı kendimiz saramıyoruz.

Ardınızdan gittik umutlar gördük,
Neyi hayal ettik, nereye vardık.
Bu vatanı sevdik, canları verdik,
Başka bir memleket aramıyoruz.

Çalışacak bir iş buldurun gayrı,
Ağlayan yüzleri güldürün gayrı.
İş yoksa mezara doldurun gayrı,
Madem ki bir işe yaramıyoruz.

Bizler için dilleriniz birleşsin.
Ülke için yollarınız birleşsin.
Sevgi ile elleriniz birleşsin,
Huzurla topluma giremiyoruz.

Boşa çıkarmayın umudumuzu,
Kasaptan kurtulsun koyunla, kuzu.
Nevzat’a yazdırdık mektubumuzu,
Lakin muktedire veremiyoruz.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat