Mükerrem Suna Gümüş Şiirleri - Şair Müke ...

I.
bende doğar, bende büyür, bende ölür ancak
ulu bir Tek Tanrı'nın katından
melek kanatlarına çarpan öfkeli yağmur

hangi taşı kaldırsan ben görünürüm

1.
Orada, karanlıkta oturuyordu, bir başına. Tam olarak ona baktığım anda O da bana bakıyordu. Ne zamandır oradaydı, hiç bilmiyordum; ama hislerim sürekli kulaklarıma yeminler ediyordu, onun yıllardır orada oturup durmakta olduğuna dair. Ya da bunu O yapıyordu, öyle hissetmemi istiyordu.
-Kalk gidelim, dedim.
Hiç kıpırdamadı. Ellerini tuttum, buz gibiydiler.
-Kalk gidelim, dedim, tekrar.
Hiç ses çıkartmadı. Aynayı yüzüne yaklaştırdım; buğulanıyordu.

.
.
sel gibi akıyordum, bir sağanaktı şimdi
göklerin cılız kalbime açtığı yara
bir bahçe olmak kadar kolay
bir karanlık, bir kuytu, bir uzak olmak