Mukayyet Olamam Şiiri - Muhammet Üresin

Güzel oldu bu tesadüf tam düşecekken uzanıp tuttu çekip aldı beni o ellerin
Üzer oğlum o seni diyecekler yine ama duymam bu kez uymam sözüne o ellerin
Lüzum olsun olmasın hep konuşur onlar ki zaten maksat laf olsun torba dolsun değil mi
Hep bekletip bekletip hiç gelmeyen o huzur bu kez o saf gülüşüne tutunup gelir mi

Ağzı kulaklarında dolaşmaya başladı yaa yüreğim demek ki aşk çoktan gelmiş başa
Ne yaparsan yap faydasız bu saatten sonra ah yarım aklım sen hiç kendini yorma boşa
Mukayyet olamam ki ben sana aşk gelince sen uzaklaşıyorsun başımdan koşa koşa

Usul usul yaklaş korkma çekinmeden sokul bana hadi kedi gibi gel kurul gönlüme
Sesin huzur yüzün umut hani bir değse ellerin yedi renk çiçek açar yer gök içimde
Lafı uzatmaya gerek yok demem o ki al senin bu yürek baştan ayağa herşeyiyle
Uslu uslu oturur el pençe divan durur önünde kalbim ne desen emrine amade