Mevsim Mevsimliğini Bilmiyor

Sudan sebeplerim olsa yine seni her istediğimde düşünmeden görebilmek için
Elimde bir sapan mahallenin tüm camlarını kırdığım o yıllara dönebilmek için
Muhtemelen çok geç artık ama biliyorum şimdi başım yerde anıların tutsağıyım
Aslen ben buralı değilim zaten bak hiç alışamadım ki mutluluğun yabancısıyım

Kardan mıydı yoksa senin o ellerin avucumda eriyip gitti hiç ısınmadan içim
Aklımda saçma sapan düşünceler ürperiyor içim sen bilemezsin nasıl zor bir seçim
Yardan ayrı yaşamak mı burda böyle yoksa serden geçip çıkmak mı ebedi yolculuğa
Aktan karayı ayıracak kadar bile kalmadı aklım çoktan düştü peşinden yollara
Çok zor olsada çalmadık kapı bırakmayacak şehirde birinin ardındasın mutlaka

Ellerim üşüyor bak yine sensiz mevsim mevsimliğini bilmiyor hiç böyle yaz mı olur
Tövbelerim bozuluyor günde bin kere ki senden başka kimseye eğilmedi bu gurur
İzlerin duruyor hala üstümde ve içimde darmadağın yarım bıraktığın her şeyde
Neresinden dönülürse kardır ayrılığın hadi dön masalın kahramanı sen ol yine