kalbimin ağrısına gem vuramıyorum
ha bire sancılar vuruyor durmak sızın.
sol yanım feçli hasta gibi san ki;
derdini anlatamıyor hiç kimseye.
susmayı örttüğün den beri üstümüze.
ağrılar,
sancılar, haddini aşa dursun yüreğimde.
sen bilme.
müjde mi isterim sevgili;
bir bakışın kadar,
son kez.
gidiyorum ben,
ama sen öldü say.
çaresizlik imansızlık tan gelirmiş ya,
bende imanın adı bile yok artık,
kesip attım etim den.
kalmadı seni anınca,
ki ben katlanamıyorum bu bitişe.
müjde mi isterim ey yar!
gidiyorum içimde ki çığlıklar kadar,
bitiyorum gözün aydın aldığım nefes kadar.
yüzüm de sahte bir gülüm se me görük se de,
içim sen kokar.
buram buram sen ,
varamadığım hasretim,
içemediğim suyum kadar,
sen diyorum,sen kokar.
anınca adını yüreğim,
ayaklarım buz keser,
içim yangın
ey kimyamı alt üst eden sevgili;
ölüm kadar sessizliğe karışıp gidiyorum.
artık sevin;
kahkahalara boğ yüzünü
bayramı bayrama devşir,
şeker ler dağıt,kurban lar kes ardıma,
gidiliyorum.
hoşca kal
mutlu kal
sen kal
ben gidiyorum..
sende bayram,
bende ölüm var.
dostların sevinçle güler ken,
benim ki ağlar.
dilim de ki vaveyla,
gözlerim de ki mona,
son sözlerim de rüveyda sın.
ki bunlar bile az gelir anla!
ölüm uçuran kanatlar var ülkemde.
ben ki özledim mavi bir ölümü öylece.
hala susmuyorsun
ey insan içime batma öyle...
şimdi bir ölüm gelse yamacıma,
usulca acıtmadan beni alsa
alsa şu bedene fazla geleni.
bir ah etmem inan
giderim öylece.
Zeynep BeşenKayıt Tarihi : 15.5.2012 03:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!