Karanlık çöker üstüme
Sabah doğar gözlerime
Sonsuzluk dar bir eleme
Kara mutluluk kalbime
Yalnızlık serp bedenime
Hayalleri vur kamçı diye
Sitemkar kelimelerle yarışa koyma beni.
Hainliğini boynuma dolama benim.
Zaten bezmişim sahtelerden,
Ekmek su diye doyurma beni.
Yalanlarınla gözümü boyayarak bıkkınlığımı artırma benim.
Vicdanınla baş başa kaldığında anlarsın
Ne ızdırap çektiğimi onada sorarsın
Perde çekilen gözlerini belki açarsın
Beni benden eden tek insansın
Yalansın yalansın
Gece kadar karasın
Sorma doktor
Sancım var.
Tüm bedenimde kıvranır,
Alay eder gibi saplanır,
Ben kötü o benden de kötü.
Karaları giyiyorum.
Nasılda yabancı tenime kara.
Ben gök mavi çimen yeşil sanırdım.
Ne garip tutsaklık
Mahkum hapiste tutsak,
Balık akvaryumda ben hayatın en dip kıyısında.
Güzel bir sonbahardı
Anılar bile silinmeden gel desem,
Dilek tutsam bu akşam,
Dokunsam yollara da kısalsa,
Dost olsa bana yakınlaşsa,
Ama düşman kesildi birkez bana
Anlamıyorum
Anlamadıklarımı anlamaya çalışırken,
Anladıklarım kayboluyor.
Ve ben yok oluyorum bu uğurda...
Geçmez dediğin zaman bile geçiyor.
Seni görmesem de aynı havayı solumak bana mutluluk veriyor.
'Ne olur' deyişin için kalıyorum yanında.
Ağlama,gidişim seni yaralar sadece.
Ama beni öldürür.
Senin çağresizliğin benim aklıma mıh gibi kazınır.
Cehennemden geliyorum
Aşkın ızdırap çektiğini bugün gibi hatırlıyorum
Donduruyor o ateş bile içimi
İliklerime kan damlıyor
İçin için eriyor gözbebeklerim
Şişeden akarcasına yağıyor yağmur.
Yaşayan ölü olmakta güzel
Acı çeksemde sana yazılmakda güzel
Ben istemesem de aglamayı,o hep sormadan çaldı kapımı
Seni düşlerken gözlerimi mesken tuttu yabancı yaşları
Olsun sana duydugum aşkı yalnız taşımakta güzel
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!