Mühürlenmiş gönüllerin kapısı,
Bir dost kapısına varsan varılmaz.
Sırçadan yapılmış ince yapısı,
Kırılan kalpleri,yapsan yapılmaz.
Kulağımda eski dostların sesi,
Şimdi nerede o sohbetin hası,
Viranede sürer baykuşun yası,
Şen gönül sazını,çalsan çalınmaz.
Bana yoldaş söyle, yolun süreyim,
Candan bir dost söyle,canım vereyim,
İnsanlığa hasret kalmış yüreğim,
Sevgisiz dünyada, dursan durulmaz.
Celal der'ki hasret, neylermiş gel gör,
Gülen gözlerimde,gel'de sen sel gör,
Ettiğini düşman etmez'ki nankör,
Yılanda can taşır,kıysan kıyılmaz.
Kayıt Tarihi : 15.2.2017 16:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Celal Işık](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/02/15/muhurlenmis-gonullerin-kapisi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!