Gözleriniz vardı
Şahin gibi keskin, gün gibi aydın.
İsteseydiniz gorebilirdiniz
8.rengini bile gökkuşağının
Ya da Kaf Dağındaki kanatlarını
Zümrüd-ü Anka'nın.
Mahirdiniz aslında
Ceketinize düşen küçük toz parçasını
Ve çizmelerinizin pırıldamayan noktasını bulmakta ...
İstemediniz oysa
Kendinizden başkasına
Sımsıkı kapandı gözleriniz...
Usulca silkelediniz
Ceketinize bulaşan can kırıklarını
Ve ezdiniz
Ayakucunuza damlayan gözyaşlarını.
Göremediniz...
Çizmelerinizin altında kaldı vicdanlarınız.
Muhurlendiniz...
Sahi,
Var mıydı gözleriniz?
Esra Tabur
Kayıt Tarihi : 10.11.2018 00:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir şairesine neyi nasiplenmesi gerektiğini anlatırken
Dünü kovdum bugün gönül yüksekten uçarken yorulup bir mizan terazisi kurmuş
Sevgili Şairem
Yüreğinize sağlık enderin sevgi ve muhabbetlerimle hoşça bakınız zatınıza efendim
Gönül gözü görmeyince ,
Aç gözlülukte bu değil mi , hep bana , hep bana
Gönül gozlerinin gördüğü yıl olması temenniyle
Teşekkür ederim yorumunuz için . Mutlu huzurlu bir yıl diliyorum.
Güzel bir şiir okudum.
Tebrikler.
Kaleminize gönlünüze sağlık.
Teşekkür ederim Osman Bey kıymetli yorumunuz için. Saygılarımla
Sevgilerimle şiiringuzel rengine
Gözler en çok kendine âmâdır.Kendine mühürlü...
Çok teşekkür ederim. Sevgilerimle...
TÜM YORUMLAR (4)