Muhteviyatı yanıltıcı bir duyguydu gözle ...

Muhteviyatı yanıltıcı bir duyguydu gözlerin
Görmesem bir gün
Kalbim Titrerdi
Ne zaman nerede olduğumu bile
Unuturdum çok zaman
Kendime gelmem bir asır sürerdi
Bu asırlar nedense hep
Benimle buzul çağına denk gelirdi
Erisin diye beklerken buzlar
Süzülen ben olurdum derinlere
Geri dönerken
Özüm dönerdi özüne
İlk yıldızın ışığı vururdu gözüme

Onca yoldan
Sonra senin kıta sahanlığına gelip
Yelkenlerimi
Tüm rüzgarlarına
Katıksız yalansız sana bırakmıştım
Bir şey seziyordum
Çalı çıtırdamasın da
Her an ortaya çıkacakmış gibi
Sinsi bir şekilde geliyordu gerçek
İhaneti sırtıma saplamışlarken
Ardıma dönüp bakmak bile
İstemedim
Göreceklerim
Asla görmek istemeyeceklerimdi
Sırtımdaki yara asla
Geçmeyecekti
Kanın canın insanlar
Birlik olup
Akın ederlerse üstüne
Uğrunda savaştığın çekip
Giderse başka bir yere
Kapısında kalırsın hayatın
Bir daha asla içeri girmemecesine

Yaşanan her saniyede
İzi vardır sevileninin
Yüreği dağlayan
Dağları ufalayan
Birde iklimi
Ne kardır
Ne yağmur
Erozyona uğratan insanı
Yalandı
Köküne kadar
Kirleten hayatı
Ellerin terlemişse onun elinde
Elini elinden Çekmesi
Kesin hile
Yanında
Radar gözleri
Hareketli kayda değer obje arıyorsa
Önüne gelen bayağı cisimlerde duruyorsa
Mesajı vermeden gitme vaktidir
Bir anlık bakışlarla
Büyüse bile
Bu ateş
Muhteviyatı yanıltıcı bir duyguyla
Sönüverir
Külleri ise
En derin okyanuslara
Gönülsüz dökülüverirdi
Büyük bir yanılgı olduğunu anladığında
Kısa metrajlı film şeridinin
Döngüsünden kurtulmak gerekirdi
Muhteviyatı yanıltıcı bir duygu
Öylesine dönerdi ki
Düşüp kırmadan bir yerini
İçinden çıkmak imkansızdı

Yanlış dilenen bir dileği bile
Zamanı geldiğinde
Geri almak bile
Kahpeliğin karasularında
En büyük erdemdir.

Güzel günler
İleride belki
Yaşananlar
Küçücük yüreğimi
Çok fazla acıttı belki
Belki diye bir ömür geçti
Belki hiç doğmamalıydım
Ama doğmuştum
Yapacak tek şey
Yaşamaktı acemice her saniyede

Muhteviyatı yanıltıcı bir duyguydu sözlerin
Bana çok fazlaydı
Belki sen haklıydın
Hep ben eksiktim
Seni tamamlayamadım
Muhteviyatı yanıltıcı bir duyguydu gözlerin
Başka gözlere aşinaydı
Bana zoraki bir acımaydı
Üçüncü nesil birer bahaneydi
Muhteviyatı yanıltıcı bir duyguydu seninki
Benimkisi gariban safkandı belki
Ama çok saftı
Zamana karışımı
Uzun sürüyordu