Affeyle Allah’ım aciz gönlümü,
Yıllar, yılı senden uzak yaşadım.
Oysa bana, benden daha yakınsın,
Koşuşturdum durdum hepsi boş adım.
Seni aramayı bilemedim ben,
Allah’ım sen, beni ayırma senden,
Haramı uzak et fani bedenden,
Sana sığınırım şeytan şerinden,
Ellerimi açtım sana Allah’ım.
Dünya hırsı ile bürüme gözü,
Kara günün dostu, zor günün dostu,
Kötü günde neşe olandır ana.
Hak ömür verdikçe her günün dostu,
Huzur olup gönle dolandır ana.
Kahrını çekiyor evlatlarının,
Sayesinde varız dualarının,
Seninle yaşadım aşkı sevdayı,
Yanında son bulsun bu ömrüm BAHAR.
Ve sende öğrendim ben bu davayı,
Seninle şen olsun bu gönlüm BAHAR.
Siyah saçlarına sardım gönlümü,
Karanlık ömrümde aydınlık günler,
Yarına saklıdır bekle de bir gör.
Geride kalacak karanlık dünler,
Yüreğim haklıdır bekle de bir gör.
Bir ömür çileyle doluysa eğer,
Her gecenin gündüzünü özlerim,
Belki sana kavuşacağım diye.
Gece gündüz yollarını gözlerim,
Belki sana kavuşacağım diye.
Unutmadım, unutamam yüzünü,
Ölüm uykusuna dalmış gibiyim,
Dünyadan bi haber yaşıyorum ben.
Hayattan nasibim almış gibiyim,
Berhava hayata şaşıyorum ben.
Halbuki bu ömür ölene kadar,
Bilinmez hayale dalıp giderim,
Mutluluktan eser kalmadı bende.
Aşkımı, sevdamı sensiz güderim,
Zaten hiç mutluluk olmadı bende.
İnanmıştım evvel senin aşkına,
Çekilir tenimden canım,
Gün gelir bende giderim.
Dolar vaktim ve zamanım,
Gün gelir bende giderim.
Ne güldüm, nede ağlarım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!