Muhterem Aslan Şiirleri - Şair Muhterem ...

Çiçek olup kokularını göndereceksen
Rüzgar olup yellerini estireceksen
Sokak olup yollarında gezdireceksen
Sonra git istediğin yere

Yaprak olup üzerime düşeceksen

Akşam vakti, ezan duyuluyor minareden
İnsanlar toplanmış evlerine, yemeğe oturacaklar
Kimisi okulundan gelmiş kimisi işinden
Acıkmış hepside, acıkan karınlarını doyuracaklar

Ahmetse daha yeni geldi köyden şehre

Yüzerdik içinde küçük kanalların
Saklambaç oynardık içinde yoncaların
Bazen ağlardık içinde sancıların
Yalın ayak başı kabak

Yılanın yüzü soğuk gelir ezerdik

Tutarken ellerini zaman durdu da kımıldamadı yerinden
Bakarken arkandan gitmelerine, hiç aklıma gelmeden
Hayranlıkla ve huzurla seyrettim seni, güzelliğini
Arkandan son bakışım olduğunu bilmeden

Zaman çok nankör ve bir o kadar anlayışsızsın

Ah yeminler siz yok musunuz?
Parçalanmayan kalp kalmadı
Hepiniz sivri birer ok musunuz?
Kimsenin girerken haberi olmadı

Böyle kolay mı yeminler vermek?

Senin ellerin, gözlerin, senin dudakların gibi var mı?
Kısacık dünyada nefeslik misin, yoksa ömürlük yar mı?
Yanmış bir ormanım yağmurunu bekleyen
Hayat suyum musun benim, yoksa beni kül ettiğin har mı?

Hoş günde yanında olanı beyninde
Taşı ki arkadaşsız kalmayasın
Zor günde yanında olanı gönlünde
Taşı ki dostlarını unutmayasın

Sevilmenin dayanılmaz hafifliği

Koskoca bir labirentin ortsasında
Boğucu bir kentin ortasında
Yıkıcı bir derdin ortasında
Bir çare arar durursun

Bazen çaresiz gelmesi beklenir

Ne demek olduğunu adaletin
Nasılda kullanıldığını cehaletin
Büyüyünce öğrenirsin çocuk
Ne acı koyduğunu ihanetin

Gelmediğini bir şeyin elinden

İçerde mis gibi huzur kokardı
Yaşlı ellerini elime aldığımda öpmek için
Yüzlerine içten bir gülümseme dolardı
Beni beklerlerdi sanki içlerini dökmek için

Dedemin gülüşü yok mu geçmişi anlatırken?