Muhtarın Hanesi Şiiri - Ömer Faruk Baykal

Anlatmak ve anlamak…
Kendi memleketinde, yabancı ellerde…
Aynı veya farklı dilde,
Konuşuluyorsa bir mecliste,
Anlam kazanamıyorsa ifade,
Çözüm ve sorun kalır ortada,
Çevirmen yoksa arada.

Ders kitaplarımızın dili,
Yurdumun İstanbul Türkçesi,
Mardin’de,Magosa’da,Muğla’da,
Bazen anlaşamayız,
Farklı bir dille karşılaşırız.
Lehçe değil,şive değil,
Kelimeleri anlayamayız.

Aynı ilde bile,
Değişik söylenir çok kelime,
Şehirlinin,köylünün dilinde.
Türk dilinin zenginliği değil bu,
Bence eğitim kusuru.
Karamanoğlu Mehmet Beyi anlayamadık,
Halk arasında dil uyumu sağlayamadık.

Mardin kırsalında geçti şu olay,
Kahramanları,köy muhtarıyla bir subay.
Muhtarın eşkıya yanlısı olduğu şüphesi var,
Bunu öğrenen komutan muhtarı sıkılar.
“Senin hanene bir nakıs koydum”der.
Muhtar evine bir hediye gönderildiğini zanneder,
“Zahmet etmişsin komutanım”diye teşekkür eder.

Kapıldık yabancı dil ile eğitim hevesine,
Kendi aramızda anlaşmadan,
Yabancılarla anlaşma isteğine.
Anlatabildik mi halkımıza her şeyi?
Anladıkmı ki halkımızın her dediğini?

(16 Ağustos 2006)