Muhtar Emmi Şiiri - Ömer Çelik

Yüz haneden doksan beşi kapalı
Pas tutmuş antika kilitlerini.
Konaklar sahipsiz, kırlar tapulu
İnsanı anlamak zor muhtar emmi.

Vakıflara çökmüş uyanık tipler
Çalgısız, nağmesiz oyun tertipler
Ölçüp tartıyorken ehil ekipler
Eğriyi-doğruyu gör muhtar emmi.

Budamışlar kiraz bahçelerimi
Arif olanlardan zarar gelir mi?
Kimi niyazında, kimi kederli
Dozunda teselli ver muhtar emmi.

Yaz boyunca sey-ru sefer işliyor
Bu civarın kaç sakini kışlıyor?
Seksenini aşan günü taşlıyor
İbretlik öyküler var muhtar emmi.

Markaja almışsın sarı gelini
Namus belasıdır, kırar belini.
Hiç sordun mu ahalinin halini?
Kutsal emekleri gör muhtar emmi.

Fırtınalar gevşek kolonu sökmüş
İşgüzarlar gene yolunu bükmüş.
İrfan yuvasıydı, temelli çökmüş
Müspet düşünceler sır muhtar emmi.

Atıl mı, arazi kurdeşen olmuş
Berivan’in çeşmeleri bozulmuş.
Tabelalar bile tersten yazılmış
Cahilin vasfıdır, şer muhtar emmi.

Değişir her kulun toy tabiatı
İşinden sezilir esas fıtratı.
Küheylan olmuştur, dehle kıratı
Döşüne yapışmaz ter muhtar emmi.

Cami avlusunda övgüsü yetmez.
Avarede özür, bahane bitmez.
Arif olan anlar, dosta gücenmez.
Mührünün hakkını ver muhtar emmi.