İnsanoğlu bir acayip Ara sıra şükretsede
Varlık kiymetini bilmez Gözü doymaz hep aç olur
Olsa bir tahtın sahibi Dünyaya hükmetsede
Nihayeti musallada Dört kişiye muhtaç olur
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
evet her fani ölümü tadacaksa. o dört koluya binecek dört kişiye muhtaç olacak
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta