Eti, sütü diyoruz hiç yetinemiyoruz,
Peynir, yoğurt, diyoruz yiyor ve içiyoruz…
Deri ve kürk, diyoruz vahşet sergiliyoruz,
Ne Rab’den korkuyor ne de utanıyoruz…
Hiç kimse de çıkmıyor demiyor zulüm yanlış,
Ateş gibi bir nehr akıyordu
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
Devamını Oku
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta