Yâ İlâhi sen beni insana muhtâç eyleme,
Olur olmaz kimseye nâmerde muhtâç eyleme,
Ol hâbib-i fahri âlem Mustafânın aşkına,
Bir cân eyle kalbimi düşmâna muhtâç eyleme.
Cümlenin mabûdu neşesi sende cümle kemâl,
İstemem nâmert elinden devleti malı melâl,
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta