Bir kuruyan dalım elinde kaldı diye
Kesme kökümden bırak yeşil kalayım
Ayazdan sararmış yaprak var diye
Sonbahara çevirip mevsimi soldurma beni
Serseri kurşundan kırılmış kanadımla
Bırakma ulu orta kurda kuşa yem misali
Tedirgin kumru misali semalarında
Rüzgârını esirgeyip umutsuz bırakma beni
Güzellikten mağdur perdeli gözlerimle
Kör baktırma sahnendeki çiçeklere
Hasat zamanı bilip de yeşeren başaklarımı
Zamansız biçip güze hasret bırakma beni
Bırak sinende eğleşsin dertli başım
Ne somun isterim ne katık olsun aşın
İpek tenine hasret kalmasın naaşım
Dökeceğin iki damla yaşa muhtaç etme beni...
Mustafa Yılmaz
Mustafa Yılmaz 11Kayıt Tarihi : 19.3.2017 03:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Yılmaz 11](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/19/muhtac-etme-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!