Gidiyorum mechul bir yolda
Derdimi kimseye anlatamadım
Garip kuş gibi kalmışım dalda
Derdimi kimseye anlatamadım
Sana sayfa sayfa şiirler yazdım
ne sevdanı isterim nede seni
mezarım senden uzak olsun
ne gör artık nede tanı beni
mezarım senden uzak olsun
hayatıma girdin şaşırdım yolu
ahırda mala davara danaya bakardın
ahbunu basmaya tökerdin yosma hala
gün doğmadan kalkıp tandırı yakardın
aşını ekmeğini pişirirdin yosma hala
sabah erken sütü kaymak yapardın
yine geliyor yılbaşı
gönlüme hüzün düşüyor
dalıpta gidiyorum eskilere
kalbim eskı günleri arıyor
ailece toplanırdık her yılbaşı oçakta kaz bişerdi
yanan sobanın sıçaklığında
yine aklıma düştün
sen başımın belası
beni sevdalara sürdün
sen başımın belası
sensizlik içimi yakar
Gülmek ilem ağlamak
Ayrılmaz kardeş değilmi
Şu taş ilen toprak
Son durağımız değilmi
Ömür denen bu yaşam
yıllardır yolunu gözlerim
tut golumdan apar meni
seni yürekten severim
tut golumdan apar meni
koyma meni el kapısında
bir kadın feryat fiğan ağlıyor
kanlar içinde kalmış yüreği
elleri tutmuyor yüreğindeki sevdasını
başına iş açmıştı yüreği
sevğiyle çarpan kalbi
şimdi korkudan hazla çarpıyordu
çıkıp gapıda kimleri gözlersin
ay başına senin galak uçsun
her kese ganıf imanersen
ay başına senin galak uçsun
çiğindirik omuzda bulağa gidersen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!