Gelinçik çiçekleri gelinliklerini giydiler
ağustos böçekleri halaya durdular
karıncalar meydanlara indiler
akın akın geldiler anka kuşları
ak güvercinler zeytin dallarına kondular
turnalar semaha durdular
çekip gittin ya benden
yokluğuna alışamadım
ne buğünden ne dünden
yarınlara ben alışamadım
gökteki yanan yıldızlara
hayatın tekrarı yok
bir daha yaşayamasın
ecel bir defa öldürür insanı
ikinci bir sansı yok seninde öğle
bu kavğa bu öfke bu savaş niye
ben kürdüm anadolunun bir köyünde
Mazi denen o gecmiş
Dostum unutulmazki
Bu garip seni sevmiş
Sevenler unutulmazki
Uzak olsamda sana
konu komşu dost eş akraba
sosyal medyada görüşüyoruz
kardeş bacı emi ana baba
sosyal medyada görüşüyoruz
ne sıkıntı çekeriz yokturki emek
nereye gidiyoruz böyle
ha patladı patlayacak öfkemiz
sınıflara kadar girdi ölüm
kardelenler sınıflarda vuruluyor
karanfiler derslerde ağlıyor
ölüm parmak kaldırıyo derste
Bir kültür yuvasıdır senin adın
Şimdi hasetimsin sen cilavuz
Yıllar gecsede unutulmaz tadın
Şimdi hasretimsin sen cilavuz
Koruluğun üstündedir aile evleri
Gözümün nuru yaşam pınarım
Anan kurban gelsene oğul
Günler geçtikçe yokluğuna yanarım
Anan kurban gelsene oğul
Bir gece ansızın gelip götürdüler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!