Mühletiyle Yenişik Şiiri - Seyfi Karaca

Hayatın arkasından yetişmeye
Hızlı koşuyollarını tutarsa insan
Kendi üstünde geceyi gündüzü kabala bazar edip
Dikine
Sivrisine
Dirlik bozduğu gürleyip estiklerini
İlle kazanca çevirmeye tercunman tutulup
Çörek otu mudur,
Isırgan kaşıntısı yilpik mi,
Haşlanmış soğan kabukları mı..?
Diri diri kaynatıp
Ömür uzatıcı ilaçlar diye sıkıp suyunu içtiği
Hayat
O bunu anlayıncaya kadar
İnsan denen kafadar
Kenara alıyor mühleti tükenen zamanı
Sahibiyse
Ebedi istirahate anca kendisiyle yenişik
Uyurgezer miydi neydi kendi..?
Varlığından bir haber

Seyfi Karaca........Eylül / 10