Mühim Dertler Varken Serde;

Verdiğinde Mevla bir dert;
Em’i yoktur sanmasın fert.
Emle birlik bir de hemdert;
Gönderir o isteyince.

Yatıp kalkma figan yas’la!
Dermansız dert yoktur asla!
Hallolmazsa işin nas’la;
Yeter Şafi yet deyince.

Maddi maraz mühimse de;
Pek de fazla mühimseme!
Maruz kalsan bile sem’e;
Gider Allah git deyince.

Bilmese de ekser millet;
Asıl illet; dini illet.
Çöktüğünde başa zillet;
Gitmez asla höt deyince.

Bir girerse kalbe o şey;
Tüm dikeyler olur düşey.
Altüst olup birden her şey;
Başlar sızı ince, ince.

Medet umup sazdan cazdan;
Mahrum olma gerçek hazdan!
Mut dilenip de mecazdan;
Yatma onla yat deyince.

Mühim dertler varken ser’de;
Dert üretme durduk yerde!
Odaklanıp asıl derde;
Çare ara ona dince!

Abdullah Toroslu
25.10.2013-İzmir