Muhbirlerim İki Yüzlü Çıkmış

Muhbirlerim iki yüzlü çıkmış haberim yok,
Anladığımda dünyam başıma yıkıldı.
Oldu mu şimdi, böylemi sözleşmiştik,
Hani sadakat verilen sözler nerede kaldı.

Beni ben yapan size, bana sahip çıkın dedim,
Ruhum davacıdır şimdi her halimden,
Kimlere kandım, kimlere güvendim,
Tutukluyum şimdi ihbar yedim muhbirlerimden.

Aldım sizi karşıma tek tek görev verdim,
Ey gözüm önce sen beni iyi dinle dedim.
Sen benim dünya gözümsün, hep açık ol,
Gördüklerin şer olmasın, hayrı getirsin.

Kan görme, güle çevir başını,
Karadan hayrolmaz, beyazda gör düşünü,
Güzelde tereddüt etme bakarken,
Çirkinde indiriver kaşını.

Mavilerinde denizi ser önüme,
Yeşillerinde her yer bahar bahçe,
Sararan yüzler ise uzak dur,
Yapraklar ile düş gönlüme,

Peki sen ne yapmışsın ey gözüm?
Görülmeyecek ne varsa görmüşsün,
Koşup birde onlara ihbar edip,
Sizleri görmek istemiyor demişsin,

Sonra demiştim ki ey kulağım,
Sensin bu alemdeki ulağım,
Bana gelenleri bir eyle hele,
İyileri süzgecinden alacağım.

Feryad sokma kapıdan içeri,
İmdat sesi gezer hep uçarı,
Tını, nağme varsa tereddüt etme,
Misafir eyle olmasın kaçarı,

Patlamalarda kapat kendini,
Fısıltılarda bırak dikkat kesilmeyi
Küfrün hayrı olmaz, mevla katında,
Nasihatte ara huzur bulmayı.

Peki sen ne yapmışsın ey kulağım?
Duyulmayacak ne varsa duymuşsun,
Koşup birde onlara ihbar edip,
Sizleri duymak istemiyor demişsin,

Dilimde karşımdaydı, dinliyordu.
Biliyorsun değilmi dedim kendisine,
Senin kemiğin yok sakın ha,
Yazık edersin bunca emeklerimize.

Fazla açılma bir haddin olsun.
Sözün söze benzerse el alem duysun,
Kırıp, dökme dokunduğunu,
Ağızdan ayrılırsan, yerin hafızalar olsun.

Geri dönemezsin boşluğa düşme,
Kaldıramayacağın ağırlığa yapışma,
Kainatta bir denge olsun ister isek,
Gönül kazanan yolundan şaşma.

Peki sen ne yapmışsın ey dilim?
Söylenmeyecek ne varsa söylemişsin,
Önüne gelene çemkirip, utanmadan,
Bizi cümle cihana ihbar etmişsin.

Gelelim sana yüreğim,
Sen mi bana öğretirsin,
Ben mi sana öğreteyim,
Hangisini seçersin dedim.

Dedi ki sahip hele bir sen söyle,
Sonra benden görev bekle,
Bilirsin sadığımdır sana,
Yeter ki beni yüreğinde sakla.

Elbeet dedim, elbet bak yerin orası,
Sözde dinlersen olmaz hiç yarası.
Yatak döşek yatarsın yerin bilirsen,
Sevmek sevmemektedir görev sırası.

Sana derim ey gönlüm, çoğa meyletme,
Bizi kapı eşiklerinde bekletme,
Az olsun öz olsun, yetinmeyi bil,
Zamanda hepimizi hüsrana uğratma.

Bu dünya malı dünyada kalır,
Kendini bilmeyenin aklını alır,
Heves zinciri dolanmasın ayağımıza,
Yavaş yürüsek bile hakikat bizi bulur.

Sevme sakın kıymeti olmayanları,
Hele ki yüzü yerine sırtı dönük olanları,
Umut et, hayal kur ama sınırlı olsun,
Dost edin kendine, kendini bilenleri.

Peki sen ne yapmışsın ey gönlüm?
Sevilmeyecek ner varsa, kim varsa sevmişsin,
Önüne gelenle eylenip, gününü gün etmişsin,
Bizi beş para kıymeti olmayanlara ihbar etmişsin.

Meğer arsız içerden olunca, kapıya kilit neylesin doğru imiş.
Dost bildiğim yoldaşım uzuvlar, bedenimde ağrı imiş.
Mubirlerim iki yüzlü çıkmış, kader denen yazgının suçu ne?
Ellerde ihanet aradım boşuna, oysa, ta kendim ihanetin bağrı imiş.

Ömer BAYCAN 08.04.2021