Muhayyel Şiiri - Nedim Demirbaş

bir nefes almak muhayyel değil mi dert mi satar bana ölgün yüzlerden dökülen sakal sonra ibrikler bir nargile keyfine nadan şadırvanlar koparır mı heykelimi izdihamdan sonra köyler köylüler onca yaşanmışlığı bir aldırmazlık tespihine dizenler düzinelerce kol saati yüzyılların kükrediği okyanuslar durgun bir anda yakalanan kız kulesi hatıralar kadar basit saçların yürek yaran kıpırtıların güneşli vakitlerinde aldı götürdü beni eskittiğimiz gravürler bir meczup tayfasına mustahdem değil de yürüyüşüm bir nefes almak muhayyel değil mi