Muhasebe Şiiri - Rukiye Tecer

Sorgudaydım dün gece, kitabımla buluştum
Ömrüm benden davacı, davalı gibi sustum
En çetin azapları yüklendi, viran gönül
Belki affeder, diye, ümitle O’na koştum

Mahkum etti, her nefes, her gün, her âzâ beni
Yorulan yıllarımda, hep gölgeler boğuştu
Pişman oldum, öyle ki, yaktım, her lahza beni
Sözlerim sustu artık, gözyaşlarım konuştu

Yıkıldı bîkes gönül, bahçesiz, bağsız kaldı
Arzular hebâ oldu, emeller yarım kaldı
Öyle dar kalıplardan geçtim ki, nefes nefes
Tende bir can, can da Cânân, varlıkta bir “O”kaldı