Yorgun ayaklarımın altında
Deniz yanıyor
Camlarda Üsküdar yanıyor
Denizin üstünde
Ben yanıyorum
Yanıyor gökyüzü alev alev
Bir haftadır mendirekten
Haydarpaşa'ya bakıyorum
Yağmurla karışık
Sert bir lodos var
Gücüme gidiyor karaya çıkmak
Çıkıpta,martılığımı unutmak
Küçük bir balığı sevdiğim rivayet ediliyor
Hatta ona aşık olduğumu söyleyenler bile var
Güya bu yüzden bir başıma uçuyormuşum
Vapurların peşinden koşuyormuşum bu yüzden
Dahası
Yeni yetme martıların diline düşmüşüm
Nusret ve ben
Üç te hamal
Taşıyamam ki tek başıma
Mezarına kadar
Garipti mahsundu
İçliydi en önemlisi
Hiç kimseye sorma
Hele bana hiç
Bırbaşına
Farkına varmalısın karanlığın
Ya almalısın onu çırılçıplak
Yada onun olmalısın kapkara
Bize verilen en önemli
İşin içine sen oluyorsun
Hep o kapıda karşılaşıyoruz seninle
Dur diyorsun-duruyoruz
Dur diyorsun
Bir korkulu zamana gidiyoruz
Bir insanı alıp bir yerlere koyuyorsun.
Allayıp, pullayıp süslüyorsun gönlünce
Duygulardan bir saray yapıyorsun
Onun için.
Belki yeşil.
Belki mavi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!