Sevdiğinin yeşil gözleri inmiş
Dalgalı saçlarina
Gülecekmiş gibi bakıp
Ağlıyorsun
Biliyorum
İnsan dünyasında değilsin
Okuduğum eski bir kitap
Senden tanrı diye
Sözediyordu.
İlk cinayeti bile
Sen işlemişsin
Oysa ben
Seni, Mecnun'u vurduğun gör gördüm
Elindeki
Henüz göbeği kesilmemiş çoçuk
Ağlıyordu
Bir yerleri arar gibiydin
'Adresim yalnızlık' diye bağırdım
Diş fırçasına sarılı bir kağıtta
Unutmuşşun beni
Yuvarlandığın çukurlar hala açık
Sevdiğin oniki kadın
Abanoza düşmüş
Martıların çöplük kuşu oldu
Otların canı yanıyor
Elleri kanıyor
Çiçeklerin
Bakıyorum
Yeşilin yüzü kızarmıyor
Bin ayak
Öyle bir kapanıyorum ki
Kafası karışıyor
Öyle bir üzerime geliyorki
Ne zar
Ne pul
Tavlayı kapatıyor
beklemekteyim
bekletilmeyi,kapıların bir yerinde
ve ben hep bekteyim
playback'te
flashback'te
feedback'te
Her şeyini verirsin
Denizin mavisini
Gözlerinin yeşilini
Bütün martılarını
O terlemiş parmaklarınla
Sıkıca tuttuğun şey
Doğmak elimizde
Değildi
Ama yaşamak çocuklar
Yaşamak rüya değil
Soluk soluğa yaşamak
Kimsenin ayağına basmadan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!