Belki hayattaki en acı şey;
Sevipte söyleyememek.
Sadece bakmak uzaktan
Ama deli gibi severek bakmak
Ve bununla yetinmeye çalışmak.
Gözlerini meze edip içkine
Elime geçen ilk anahtar ile,
Girmeye çalıştım kapından.
O kadar tedbirliydiki kalbin,
Anahtar yetmedi tek başına açmaya.
Hâlâ kapısındayım kalbinin,
Ama burdan hiç ayrılmayacağım.
Adın 'yalan' olsa, doğruyu unuturum.
Adın 'tütün' olsa, tabakayı kalbimde taşırım.
Adın 'ölüm' olsa, yaşamak koyar bana.
Adın 'cehennem' olsa, cennet virane gelir,
Adın 'yalnızlık' olsa, gölgemi bile kovarım inan.
Seviyorum diyorum,
-Şimdi olmaz diyorsun.
Ulan! olmuyor sensiz diyorum,
-Başkasıyla dene diyorsun.
Bu deneme sınavı değil diyorum,
-Kendini benimle sınama diyorsun.
Beni bu hale düşürdüğünde anladım,
Seni ne hale düşürdüğümü.
Kendimi berbat hissediyorum,
Sende öyleydin sanırım.
Neden düşmeden anlamıyor insan,
Hayatı ve sevmeyi öğrenmek için,
Birşeyler söyleyecektim size,
İçimde kaç gündür,
Benim söylemek için
Çırpındığım gecelerde
Siz yoktunuz.
Ve gözünüzün önünde düştüm,
Yağmurlu bir havaydı,
Bir hemgameydi bomba düştü üzerimize,
Şuç bizim oldu insanların bombalarını bitirdik diye.
38'di ben yoktum,
Ama suçu üstleniyorum.
Ben seni maksimum severken,
Sen minimum sevgi ödüyordun bana
ve cari açıklar veriyordu yüreğim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!