Muharrem Şiiri - Selva Durmazemir

Muharremin gecesi
Ne sırları yuttu kimbilir
Kimi peygambere müjde
Kımi peygambere hüzün
Kâh gebe kurtuluşa
Kâh gebe mtihanın en çetinine

Rahmet damlarken her salisesine
Kucaklarken Allah'ın inayeti
Sırılsıklam yürekler
Tesbih tanesi gibi akan gözyaşları
Gökler ötesinden gelen kurtuluş müjdesi
Özetin ta kendisi
Sınanırken en sevilenler
Zahmetin rahmete dönüşüne
Şahit tum melekler..

Hz Adem ve Hz Havva..
Cennetten ihraç..
İmtihan çetin
Rahmeti gözetleyen çift iki göz
Nedamet gözyaşlarında boğulmusluk
En Sevgiliyi incitmiş olmanın verdiği mahcubiyet
Telaş büyük
Beden nasıl sıgdı
Cennetten sonra dünyaya
Ayrı bir muamma..
Çağlayanlar gibi coşkun
Dağlar gibi başı dumanlı
Özlem hasret hüzün keder çile
Yarım kalmışlığın verdiği esaret
Prangalar vurulmuş ayaklara
Katedilen yollar ızdırap yüklü

...........

.