Nura karg, oldu dünya,
Son verdi, karanlık bir çağa.
Dağ taş ve tüm doğa,
Selam durdu ona.
İndi yeryüzüne,
Muhammet Mustafa.
Onun gözleri bizim,
Görmediklerimizi gördü.
Onun kulakları, bizim
Duymadıklarımızı duydu.
Onun sözleri, hiç incitmedi.
İndi yeryüzüne,
Muhammed Mustafa.
Yönelin dedi; Allaha
Tapmayın putlara asla.
Sözü vardı, Allaha.
İslami, yaymak için tüm dünyaya.
İndi yeryüzüne,
Muhammed Mustafa.
Daveti vardı, İslama,
Hurafelere ve bağnazlığa,
Savaş açtı ümmetiyle.
Yılmadı asla, sığındı Allaha.
İndi yeryüzüne,
Muhammed Mustafa.
Kur'an dedi, rehberiniz.
Şefaatim, ümmetime,
Miraçta verildi, müjdeniz.
Ey mümin! eziyet etme kendine.
İndi yeryüzüne,
Muhammed Mustafa.
Hadislerin öğüt bize,
Gökte, Muhammet,
Yerde, Ahmet.
İslam güneşi, sönmeyecek elbet.
Seninle olmayı, dileriz hepimizde.
İndi yeryüzüne,
Muhammed Mustafa. 21.ŞUBAT. 2008-02-24.İSTANBUL
Kayıt Tarihi : 11.3.2008 11:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kainatın efendisi, hem nebi hem peygamber. Allahın en sevgili kulu şefaatini esirgemesin bizden. Selat ve selam olsun ona.
TÜM YORUMLAR (2)