ey çarpık kentlerin uğultusu
ey bunaltı şafağında bekleyen
adım adım bir korkunç pusu
gibi beni yıllarca izleyen ...
Bu dünyada her zulümü
Ben yaşadım sen yaşama
İşkenceyi ve ölümü
Ben yaşadım sen yaşama
Yıktılar evim barkımı
Kara yeller estiğinde
Yolumuzu kestiğinde
Gece olup bastığında
Karanlığı boğan sendin
Ok bir kere çıktı yaydan
Onlar ki uzaklarda
Ağlayan ırmaktılar
Hasretle gönlümüzü
Dağlayan ırmaktılar
Geldiler kurt sesiyle
Nerede bir sevgi görsem
Kinin düşmanı olurum
Hak uğruna bir ben kalsam
Binin düşmanı olurum
Ne el açar dilenirim
Sağın malı, solun malı
Sanırsın ki gavur dölü
İkisi de dar kafalı
Türkçülüge açmış savaş
Akıldır ilmin temeli
bir şey uzanıyor ama upuzun kollarıyla
bir şey
en resmi geçitlere benzeyen
ve bir düğün alayına ....
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!