Küsenler barıştı da
Yar gə lmə di gə lmə di
El elle sarıştı da
Yar gə lmə di gə lmə di
Sönmə di içdə narım
Bu dağlar ki senin bu
Başları dik ve mağrur
Göğe doğru yükselen
Altın yaldızlı bu sur
Bu akan ırmak senin
Karanlık geceler bizim
Örtümüzdür gizleniriz
Hainlerin inlerine
Varmak icin hızlanırız
Sırtımızda yıldızla ay
Dışarda renk cümbüşleri,cennet
İçerde küf kokuku karanlık
Ve delirmek yüzünle bir anlık
Etimi parça parça eden cinnet.
Kanatlarını germiş binlerce,yüz binlerce
Gökyüzü maviyse
Denizler gibi maviyse
Bir çocuk kalbi gibi maviyse
ve çiçek çiçekse dünya
Bayramdır,sokağında neşe
Azalır sevmek
Yorulduğunda kalp
Yorulduğunda dil ve söz
Azalır ...
Durgun sulara benzetirim onu ben
Güneş şairin yüksekliğidir
Mavi ,iç geçirmesi bir kızın , dedi
Bütün şiirler ki içseldir
Bütün evrensellikler kırmızı
bunu biliyor.
Bir ben bilirim bu karanlığı
Bu yaldızsız geceyi ....
Bir ben taşırım üstümde
Kimsesizliği
Bir çığ büyür sesimde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!