Önce bir kar tanesi düşer saç tellerimize
Sonra saç tellerimiz birbirimizin celladı olur
Bilmezdim herşeyin bir bedeli olduğunu
Sevginin de ağır bir bedeli olduğunu bilmezdim
Zira sevginin bir tarafı mutluluk saçarmış
Diğer tarafı ise biriktirmişin zehrini saçarmış
Aşk neymiş
Gözüme ak düştüğünde anladım
Meğer ayrılık ne zor birşey miş
Ayrıldık bikere gönül katlanır mı bilmem
Nefsim beni anlamıyor
Aynadaki çocuk gülüyor.
Ben de ona gülümsemek istedim.
" Bıkmadın mı şu aptal maskelerden " dedi.
Yutkundum " Mecburum "dedim.
" Bu arada sen kimsin "dedi
Kaçtım ' Ben senin gelecekteki kişiyim ' diyemedim.
İşgal olmuş kalbimi fethet
Sabah uyanır mıyım gölgenin altında
Olmadık zamanlarda ısıtır mısın ellerimi
Memleketin her kaldırımında gözyaşım
Ayşem her gün öldürme beni bekliyorum seni
Rê ezim, rêvi tuyi
Gullik ezim, wê dişikînin tuyi
Şêr ezim, nêçîre wê tuyi
Yê ku dimire ez im, yê ku dikujî tu yî
Ez fem nakim de çi anî serê min kîr?
Bu dünya çobanlar ve koyunların sahnesidir
Çobanlar bir model çizer
Koyunlar buna mecbur uyarlar
Ama çobanın yönetemediği keçilerde mevcut bu sürüde
Çabanın koyun zannettiği yüzlerce keçi
Keçinin görevi çobanı egitmek
Üstünü örten ben değilim çocuk
Kara toprağın üstünde ağlayan ben değilim
Rüyanda yaklaşan düğünün değil de cenazen olduğunu anlatamam
Ne bilsinler gelinlik yerine kefene sarıp sarmalayacağını
Davetlilerin arasında ben yoktum çocuk
Yıllar dökülür takvimlerden
Güz yağmurları yağar yapraklara
Yapraklar geçmişimi hatırlat
Çocukluğum el sallıyor bana
Dönemez miyiz maziye
Ne ara çalındı çocukluğum
Dünya derlerdi eskiden buraya
Şimdi ise cehennem
Cehennem, zulmün diğer adıdır
Sözde ekip, biçip gidecektik
Bir duman yükseliyor cehennemin merkezine
Dümdüz bir yoldayım, gidiyorum
Yoluma taşlar atılıyor takılıp düşüyorum
Düştüğüm yerden kakıp tekrar yürüyorum
Karşıma dikenler çıkıyor boğuşuyorum
Neden yürümekten vazgeçemiyorum
Yürürken, koşan insanlarla karşılaşıyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!