Sevdalıyım nasıl edem ben
Bu sevdayı kime nasıl diyem ben
Yüreğim sevda ile yanıp biterken
Sevdamı nasıl gizli tutam ben
Sevilmenin vehmine kanarlar.
Ama.
Sevilenin üzerine küzaze açarlar.
Hoş söyler doğruyu üdeba adamlar.
Ama.
Yaktım sigaramı
hüzünlü kederli
mazimin üzerine.
O bile yanmadı
benim yandığım kadar
Külleri savrulup saçılmadı
Kelimeler dilden dökülmez ak kağıda
Her şeyi ince ince işler gönül
Şiir sıradan bir metin değildir
Duygularla fikrin kesişme noktasıdır
Sanat için dökülmez zannımca kelam
Şiir yazmak için bir fısıltı gerek
Fısıltılara ulaşmak için delirmek
Şiire tat katmak için duygu gerek
Duyguya ulaşmak için sevmek
Şiirlerimi yazdığım kağıt
Bir kusur görsem hemen silerim
Silmek sadece kağıttan silmek
En zoru ise kötülüğü yürekten silmek
Neden kötülüğün rengi
Neden yasın hüznün
Bence umudun ve sabrın
Sessizliğin huzurlu rengidir siyah
Beyaz iyiliğin rengi mi sanmam
Son gece
Bu geceden sonra gideceğim
Zaman gibi sessizce
Hiç farkedilmeden gideceğim
Biliyorum kimse ağlamayacak
Kalbine sevda düşmedi
O halde insan değilsin
İnsan olmadığın için şükretmelisin
Çünkü senin kalbin henüz kararmadı
Köpekler kedilerden ne ister?
Neden musallat olur cinler?
Kediler farelerden ne ister!
Nereden çıktı şu lânet olası piçler?
Neden ruhsuz şu spiker?
Bağra girince keskin bir hançer.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!