Gece biterken
Güneş doğarken
Bir kuş uçar penceremden
Göğe doğru yükselirken
Ak kanatla süzülürken
Bulutlara yaklaşırken
Sırtımı sana döndüm Palandöken
Sensin beni bu adama dönüştüren
Benim senin soğuğunla bütünleşen
Yine benim senin gibi hiç değişmeyen
Üzerindeki karlardır beni bu denli düşündüren
İçim sıkılıyor
Nefes alan herşey sanki beni izliyor
Ruhumun duvarları
Bir oflayışla yıkılacak gibi oluyor
Müzikler şiirler yada resimler
Tanrıya karşı verildi ilk yemin
Adem ve Havva bir elma için
Çiğnedi buyruğu ve sözü
O günden beri kuru bir sözdür sadakat
Üfleyince uçup gider dilden de yürekten de
Şair olmak kefen giymek gibidir.
Şiir yazmak intihar etmekle birdir.
Belki de onun kaderi ismidir.
İsmi belki de onun derdidir.
Şairin rengi mavidir.
Kan kokusu geliyor
sende duyuyor musun
göz yaşları akıyor
sende görüyor musun
yağmur gibi mermiler ve bombalar
sende onlardan kaçıyor musun
Ben gidiyorum meçhule
Dostlar kalsın selametle
Ölüm belkide ufukta
Dostlar ben gidiyorum selametle
Hayat ile yaşam arasında
Seni sevmek bir çile şu kalbimi görmeden
Beni tanıyor musun onu bile bilmeden
Sana sanki evvelinden vuruldum ta kalbimden
Bunca zaman seni bekledim hiç bilmeden
Belki gözlerin beni görmüyor
Yalnızlık rüzgarları
Kesip geçti bedenimi
En son ne zaman
Alevlendi şu gönlüm
Bilmiyorum
Sensizlik tufanı
Sevdalıyım nasıl edem ben
Bu sevdayı kime nasıl diyem ben
Yüreğim sevda ile yanıp biterken
Sevdamı nasıl gizli tutam ben
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!