deli kim?
veli olmayan.
bir de bu şiirde iki damla göz yaşı var onu yazamıyorum.
azad eden kim, azad olmak isteyen kim?
Sağ elimin içine her baktığımda toprak kokar nasırlarım, bahar kokar kış kokar terim, yaktığım geceler gelir aklıma, sensiz yürüyemediğim yalnızlık, senin için düşlerimi bile sattım, yüzüme bir defa gülmen için, milyon kere ağladım.
Son güldüğümde yaşadığım hayallerimi ıslattılar
O güzel gözlerine neler söylerdim şimdi; olsalardı
İrkilerek uyanmadığım bir tek gece kalmadı
Öksüz bir hayatı, kırık kanatlarıma yükledin
Beyaz atlı bir çocuk ama Adsız,
Kaybolanlara doğru uçan ama Kanadsız,
Ölümcül sevgili ama umarsız,
Şeker gibi içilesi ama matemsiz,
Varlık bulduğu her anda çaresiz.
Ne zaman ellerini tutsam,
mevsimleri hep birden yaşar; alev alev üşürüm.
Ne zaman gözlerin gözlerime deyse,
bir yıldız şahitlik eder; yüreğimdeki sevdana.
Buluştuğumuz akşam saatleri,
yaşanmış en güzel zamanlardı.
Bütün Eninleri kestire
Derdine derman eriştire
Gözüne peyman giydire
Sözünü ferman bildire
Kuvvetine Cihan’ı eğdire
Asaletin rahlende ağyarı eğdire
Kelimelerime hatta harflerime lanet etmiştim
mum gibi erirken görmediğim imansı varlığına.
Gün geliyor, gece gidiyor;
ama ezberlenen acılardan olmuyor acın.
Bir zaman anları sayardım,
Unuttuğumu bile bile, beni unutma Ya Rabbi!
Senden bir teşehhüd miktarı ömür,
Lâilâheillâllâh kadar ölüm diliyorum Ey Yezdân!
Her mevsimi bana ayrı bir melâl ile tattırsan da,
yazın kışa, baharın dumana dönüşünü sancılatsan da,
Sana uzak kentlerde seni ve senli anları hatırladım.
İnsan, hergün
hatırlar mı aynı gözleri?
Saçlarının kulaklarının arkasına düşüşü ya da.
Sesini duyunca,
birlikte soluduğumuz
Uzun bir yola gidiyorum,
Tükenen kelimelerin olduğu ve sözlerin bittiği yere.
Saçlarım hayatın tozlarına bulanmış,
Benden geçtim gidiyorum...
...
Ah bu nasıl bir yorgunluk!
Sen pembeyi bilir misin pekiyi? Yüzünde tanıştığım,
Sen kıvılcım gördün mü hiç? Gözlerinde çakan,
Peki ya dalıp gitmeyi bilir misin? Sen ağlarken burada…
İsyanın zevkini tattın mı hiç?
Senin de yüreğin kavruldu mu hiç?
Hiçbir sebep yokken gülmeyi, ardından hıçkıra hıçkıra ağlamayı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!