Yürek bahçesinde dostun,
Razıyım papatya olmaya.
Ve solmadan açmaya,
........................ ömrümce.
Onun gönül dağı, olmuşsa gülistan,
Çare…
Ah, çare!
Nerde devaların, dertli gönüllere.
Bir zehirli yılanında mı yok
Boğuluyorum, düşmüşüm sanki denize.
İçimde bir yer, bilmiyorum neresi.
Dolmayan boşluk, devasa cüssesi
Sancılarımın arası arz-sema kadar
azap acılarım derin, mezar kadar dar.
Yitirmiş ehemmiyetini dostluklar
utanıyorum...
utanıyorum halimden
iradesizliğimden
maleyani uğraşlarımdan
değersiz olanı değerli olana tercih edişimden
utanıyorum, kızarmayan arsız yüzümden.
kimsesiz çocuklar viranelerde, köprü altlarında.
işsiz kalmış babalar, çaresiz, dolanır sokaklarda.
gözyaşı pişirir analar, ateş olmayan ocakta.
vatandaş meydanlarda alkış tutar, bilinci uykuda.
Lalezarı andıran yüzünde
Bilirdin hayran kaldığımı gamzelerine
İçim giderdi bembeyaz tebessümüne
Gözlerini gözlerime değdirip de
Bir kez bakmadın delercesine
Gözüme
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!