Muhammed Raslan Şiirleri - Şair Muhammed ...

Günler geçiyor yavaş yavaş, bir rüzgarın esintisi gibi,
Ben ne bileceğim, bu derdim yetmez ki?
Umuduna tutunmuş bir aşık anlarsa ki,
İşte o gün, pişmanlığa geç kalınan gündür.

Dert yakınır, bunca insan bilmez mi?

Kaçış yolu şu kelimelerin ardı olsa,
Ve ben rüzgar gibi süzülsem aralarından,
Geri gelse sevdiğim, yeni bir hayat isteyerek,
Güzel olmaz mıydı ey Tanrı,
Ama olmuyor dersin, sürekli geçiştirerek.

İyi tanırım ben onu,
Sabahını akşamını ayırt etmez o,
Gönlü nereye isterse oraya gider,
Yer mekan ayırt etmez o.

Gençliğinde de böyleydi,

Bu gece de arkadaşlarımın yanındayım,
Bu gece de saklanıyorum dünyadan,
Bu gece de peşimde boş bardaklar bırakacağım,
Bu gece de maziyi düşüneceğim durmadan.

Ne beni soranlar olsun,

Geçmişin bir iziydi, tatlı iziyle kalan geride,
Mektubu sihir gibiydi, rüzgara tutunmaya yeltenen,
Unutulmaya terk edilmiş, gemiye bindi diye,
Uzaklarda aramış, yıllara bedel bir seven.

Bakamaz artık geriye, geçmiş gönlünden geçen,

Sağ ipine ne oldu, koptu mu?
Koptu, peşimden geliyorlar,
Peki burada olman doğru mu?
Ne bileyim, belki acırlar.

Gelip götürdü, bez giymiş iki adam,

Aç gözlerini dedin ya o gün,
Hayran kaldım gülüşüne,
O mutluluğun bin hayata değerdi,
Sevdiğimi söyleyemedim yüzüne.

Uzaklaştın ya benden o gün,

Koşarak da gelirdim onca yolu,
On bir yıl az değildi benim için,
Seni gördüğüm ki mutluluğum,
Değerdi bütün hayallerim için.

Duruyorum bazen masamın başında,
Saatlerce, saatlerce oturuyorum,
Sanki gökyüzü geçiyor üzerimden,
Tavanda renkler değişiyor, dönüyor birer birer.

İçimden gelmiyor ki kalkmak, ve yahut yazmak,

Uzaklara bakıyorum, gözüme çarpanı yok,
Bir tane ev, karşımda duruyor,
Güzelliği kıymetinde bunun, diyor biri,
Susmadı, durmadan da konuşuyor.

Kaldırıyorum başımı hafifçe yukarı,