Bu karanlıkta nereye çıkıyoruz,
Yolların güvenliğinden emin misin,
Nereye gidiyoruz cevap vermedin,
Çok sessizsin bu gece iyi misin?
Tanıyor musun onu neden bakıyorsun,
Adım atamaz evinden uzağa,
Zincirlemiş kendini, konuşamaz bile,
Gece çöküyor üzerinde, gözleri kapalı ama,
Oturup gömülür sayfalara, başkayı istemez bile.
Yüzüne bakınca bir gün, ışığa aşık gibiydi,
Dört bir yanında insanlar,
Kimseyi tanımıyor ama bu yabancı,
Kulağında hep sözler, hep sözler…
Hiçbirini duymuyor ama bu yabancı.
Dört bir yanında insanlar,
Ayaklarımın altında, akıyor bir ırmak,
Bu soğukluk, sudan mı, rüzgardan mı?
Bankta oturuyorum, uzun zaman geçti gibi,
Bu soğukluk, yalnızlıktan mı?
Elimi aldı götürüyor, yüzü bomboş biri,
Hava soğuk, gece çökmüş etraf,
Bir kara perdeye sarılmış, duvarlar,
Bir ışığı saklıyor gibi içinde,
Dava ağırlaşıyor Temmuz ayının içinde.
İki dostum beni soruyor bu saatte,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!