Gözlerinde buldum bu sonbaharın güzelliğini
Üzülmeni istemedim istemeden üzdüysem özür dilerim sevgilim
Lale bir çiçektir sense benim meleğim
Sol yanımda bir sızı vardı senle geçiyor anladın mı beni
Üzerime sen kokun sinmişken asla bakmaz başka birine gözlerim
Mum olup erir bu kalbim bir kere olsun dağıtsan şu gözlerimi
Hayallerim duman oldu, bu gecenin hatrına bir tutam sen olsa
Aklımdan çıkmıyorsun bari kalbimi rahat bıraksan
Karanlık burnumun ucunda, sen rüyalarından ırak san
Aydınlatmasa güneş gündüzü, yahut tam tersi mehtap geceyi
Ne olacaktı söyle görebilecek miydin bir başkasını gözlerinin ucunda
Faili meçhul bu duyguları ister bırak istersen bırakma
Ardından gözlerim yaşlı biliyorsun, nefret duygularım kalpten oldukça ırakta
Titretiyor aldığım her nefes, çünkü içimde sen varsın ne olursun hatırla
İtiraf mı istiyorsun mühürlenmiş dilimden, işte al oku lan her şey bu satırlarda
Hayatımı karartman mı gerekliydi öyleyse şimdi, şimdi yalnız ağla
Tutamadım ellerinden kanatlanıp kaçan kalbin
Aynalardan utandım sende bir gün benim gibi geride kal bi
Lakin, oyun değilmiş yaşamak aşkı kalbe koy sonra sevdir
İlham almak istiyorum kirpiklerinden kalbe atlayıp ne olur bırakın beni
Perişan olan yine de benim, Rabbim mutlu etsin namusunu kirlettiğin o yatakta gavatla seni
Zamanı öldürüyorum, görebiliyorken gözlerinde
Elimde olabilse, yaşatacağım ‘bizi’ halen sözlerimde
Yankılanıyor kayıp bir diyarda, özlemin gönlümde
Nahoş bir kafiledir ‘ayrılık’, gelmiş olsa da vaktinde
Eser soğuk bir rüzgâr, kül olmuş tüm hislerin üzerinden
Paha biçilemeyen o hisler, biranda yok olmuş yüzlerde
Ölüm parmak uçlarımda, yazamadıkça delilik yatıyor şuurumda
Zina baş rolüyken hayatın, bahsetmeyin bana emsali şuruptan
Beynim katlediliyor hayattan, aşk bir sevdanın kanadı hudutta
Ezberi bozmak için yazılır mana dolup taşan cümle anılar
Ne yazılı bir kuraldır ömür ne de ömre dayanmaz aşk hukukta
Sonbahar rüzgarını etrafımda sessizce estiriyor
Elimde değil bu aşkın en acı tarafı benimle, espiri yok
Hayallerime kurduğun bir tuzak kalbime engel, kalbine engel
Estiriyor yine acı dolu rüzgarını sonbahar, dayanırım ulan yeter ki sen gel
Rüya denilen her şey eminim ki benim beraberimde yığıldı
Yıllar geçerken yüzlerce roman okudum, her satırı kalbe bastığım bir yığındı
Mevsimler teke düştü dumanlı dünyamda
Aylar fark etmiyor artık hepsi sonbahardan
Zaman geçse de artık inanmıyorum senin için yok diyen akla
Lalelerden taç yaptım, armağan edemeden yok oldun karşımdan
Umudumu kaybetmek üzereyim bir tutam da olsa bırakmalısın yarına
Meleklerle anlaştığımı sanıyordum beni uçuracaklardı bu çölden tam yanına
Kuytu bir köşede düşürdüğün kalbimin atışları
Ufka doğru kanat çırpmaya çalışan bir kuşun haykırışları
Zalim olmana gerek yok bu sonbaharın karanlık tan bakışları
Ellerim el vermiyor bir başkasına uzanmana
Yalvarırım unutma beni ve, koyma benim yerime bir başkasını
Sen, ayazın ortasında ısıtırsın ellerimi yeni doğan bir güneş gibi adeta
Umutlarım seni sayıklarken, önce kalbi yak sonra dumanlı kapaktan on adet al
Kurduğum hayallerin yolundaki engel sen, senin sağındaki yeşermiş yapraklar bugün yeterince soldu
Unuttuklarının yeri sağ değilmiş anladım ve, bir dumanla umutlarımın yeri sen kokulu soldu
Tükenirken nefesim ciğerlerimin sonbaharında, inan bu gece bu paket sondu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!