Bulutlar ve yağmurlar
Bir şeyler anlatıyorlar,
Bulutlar ve yağmurlar
Beni sevmiyorlar.
Bulutlar ve yağmurlar
Ben sana şiir yazdım, sen beni yaktın,
Ben burada ölürken, sen oradan baktın,
O gece bulutlardan gözyaşı aktı,
Yaptığın karşısında şeytan kalakaldı.
Doğum gününün bitmesine saatler kala,
Belki bitmiştir, bilmem ama neyse
Doğum günün kutlu olsun,
Keşke benim de doğduğuma değse.
Ellerin gelse, ellerim gitse,
Sözlerim ölse, gözlerin gülse
Süslü püslü saçma sapan bir yerde,
Mezarlığımda öylece, ya da yerin en dibinde,
Elveda derim sadece, ya da boşver,
Hiç kimsenin olmadığı boş ve loş bir yer.
Ne kadar delice ayrılığı düşünmek,
Kafam allak bullak, bir papatya kokusu,
Sen başlangıcım değil, hayatımın sonusun,
Belki de sensizlik benim tek sorunum,
Sen cevapsız bıraktığım en zor sorusun.
Git, dilersen başkasının ol sevgilim,
kaybedildi ruhum vücudumun ufuklarında
hava soğuk, gözlerim kapandı
onca anı ezilip durdu aklımın süzgecinde
ve sonra anladım ki, her şey buraya kadardı.
bir mezardı yatağım, solucanımla beraber
Sonsuzluğun ortasında, mezarların olduğu,
Noksan gururumun ruhuyla durduğu,
Ve asla değişmeyeceğim, kabul et ki ben buyum,
Çelişen iki duygu, hem ateşim hem suyum.
Güvercinler haber versin yalnızlığımdan,
Yazdıklarım çoğaldıkça düşündüklerim azalıyor,
Düşüyorum üşüyorum rüzgar beni göremiyor,
Kimim ben ve bu satırlar neden bu kadar anlamsız?
Ben bir kızı seviyorum, o'ysa beni sevemiyor.
Şimdi ayrılık mı bunun adı? Zehir gibidir tadı,
Bazen sinirlenip sana kızsam da
Kendime geliyorum eskisi gibi gözyaşlarınla,
Bazen evden kaçıp yola çıksam da
Gittiğim her yerde kokun burnumda.
Yalnız hissediyorum bazen, ağlayınca,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!